از کوی تو چون سایه گذر کردم و رفتم   وز خاک رهـت کحل بـصـر کـردم و رفتم                    بـیـرون نشد اندیشه وصل تـو چو از دل                    بـا یـاد رخـت عـزم سـفــر کـردم و رفتم       پـرسـی اگر از دخـتـر شـبـگـرد بدانی   شب با مـه روی تو سحر کردم و رفتم                         دیدم     ز کمند تو رها هیچ دلی نیست                      زیـن راز همـه خلـق خبـر کردم و رفتم       شـد رهـزن دل عشق تـو و سود نبرده   نـاچـار در ایـــن راه ضــرر کـردم و رفـتــم                    چون     ترک وفا گفتی و پیمان بشکستی                   بـا صبـر عبـث عمـر بسـر کـردم و رفـتــم       از حسرت روی چو گل سرخ تو، رنگین   رخسار خود از خون جگر کردم و رفـتـم                     جـــز آرزوی وصـــل تــو هــمــراه نــدارم                     گر از سـر کـوی تـو سفـر کردم و رفـتـ