پر پرواز
تا وا کنم از طاقت دل، حوصله ها را
وقت است که یک یک بشمارم گله ها را
امشب پر پرواز به فریاد گشودم
تا جغد نگیرد نفس چلچله ها را
این گوش من و گوشه عشاق دل من
ترسم که زغن، ساز کند ولوله ها را
با آن که گلو را به جوابی نشکفتی
هی بر سرت آوار کنم مسئله ها را
دیوار به دیوار نگاهم ننشستی
شاید که به تصویر کشی فاصله ها را
انسان نخستین زبانم ز سخن ماند
باید که به لالی بسپارم بله ها را
احمد مرجانی
تا وا کنم از طاقت دل، حوصله ها را
وقت است که یک یک بشمارم گله ها را
امشب پر پرواز به فریاد گشودم
تا جغد نگیرد نفس چلچله ها را
این گوش من و گوشه عشاق دل من
ترسم که زغن، ساز کند ولوله ها را
با آن که گلو را به جوابی نشکفتی
هی بر سرت آوار کنم مسئله ها را
دیوار به دیوار نگاهم ننشستی
شاید که به تصویر کشی فاصله ها را
انسان نخستین زبانم ز سخن ماند
باید که به لالی بسپارم بله ها را
احمد مرجانی
تاریخ : یکشنبه 90/1/21 | 5:18 عصر | نویسنده : رضا | نظر
.: Weblog Themes By Pichak :.